sponsor

Cambiar tamaño del texto


Sports

Tamaño del texto: 10 12 14 16 18

La CNC investiga a Suzuki y Honda por intercambiar datos

La Comisión Nacional de la Competencia (CNC) ha incoado un expediente sancionador contra los fabricantes de motos Montesa Honda y Suzuki por intercambiar información sensible. Asimismo, a Suzuki se le ha abierto un segundo expediente, junto a 10 de sus concesionarios, por pactar precios mínimos de reventa.

Javier Carazo - Madrid - 28/07/2010

El organismo que preside Luis Berenguer ha vuelto a fijar su mirada en los fabricantes de motos. En esta ocasión, la CNC ha actuado por partida doble. Por un lado, ha incoado un expediente sancionador contra Montesa Honda y Suzuki Motor España por presuntas prácticas anticompetitivas relacionadas con el intercambio de información comercial sensible entre ambos fabricantes de motocicletas.

Según el organismo, la dirección de investigación realizó sendas inspecciones en las oficinas de las dos compañías. En concreto, el 17 de diciembre de 2009 en la sede de Honda y el 24 de marzo de este año en la de Suzuki. La CNC anuncia que, a partir de ahora se abre un plazo máximo de 18 meses para la instrucción del expediente y para su resolución, "sin que su incoación prejuzgue la resolución final".

Pero Competencia ha ido más allá en el caso de Suzuki y, al mismo tiempo que anunciaba ayer la apertura de dicho expediente, comunicó también que ha abierto otro contra este fabricante. En esta ocasión, el objetivo es contra Suzuki y 10 de sus concesionarios situados en las provincias de Madrid y Granada.

La CNC ha observado acuerdos de fijación de precios mínimos de reventa de las motos Suzuki, en los márgenes comerciales que los concesionarios otorgan a sus agentes o subdistribuidores por las ventas que realizan estos últimos, "así como otras condiciones comerciales, al menos, en estas dos provincias".

Para el organismo, estas prácticas "limitan la competencia en perjuicio de los consumidores". También, se abre un plazo máximo de 18 meses para la instrucción del expediente, que ha tenido su origen en una información reservada abierta por dicha dirección de investigación y en la inspección realizada el pasado 24 de marzo.

Los concesionarios investigados son Motorbike World Granada; Motos Andrés; Dyte Móvil; Motofunción; Motorecambios y Accesorios; Saimoto Motor; Motorrad Centro; Motosport Villalba; Codismoto y Gestión Motomercado. La CNC ya hizo lo mismo con Honda y seis de sus concesionarios el pasado 4 de mayo.

A. Martínez Puñal
Profesor da USC
28-07-2010 00:03

Tempus novus para a América hispana

Comezada a cadea de conmemoracións dos douscentos anos do movemento emancipador das repúblicas pertencentes ao antigo Imperio español, o groso das celebracións producirase neste 2010, particularmente no presente segundo semestre, aínda que quedarán pendentes algunhas para os futuros anos.

Desde diferentes tribunas de natureza política, informativa, académica, etc., obsérvase nos países implicados unha coincidencia con respecto á necesidade do seu debido ensalzamento, ben por medio da inauguración de obras de infraestruturas, centros cívicos adicados ao bicentenario, museos da Memoria e dos dereitos humanos e macroexposicións, ben coa celebración de concertos nacionais simultáneos ou outros acontecementos culturais en xeral ou de corte intelectual e, igualmente, co estímulo da produción editorial.

Parece, con todo, malia o que vimos de dicir, que asistimos, co gallo do Bicentenario nalgúns daqueles países –nomeadamente naqueles máis críticos co sistema capitalista como Bolivia, Ecuador e Venezuela, aínda que obviamente a moita menor escala–, a un certo recuestionamento do sentido imperial e das guerras da independencia. No Bicenternario atopamos por unha banda –aínda que con algunha concesión á critica–, as visións asentadas sobre as teses tradicionais do descubrimento como misión de cristianización e civilización.

Pola outra, estarían as algúns gobernos que, cunha clara conducta revisionista, denuncian os abusos cometidos contra os indíxenas durante a colonia e igualmente despois, de independentes, atopando –en definitiva– no bicentenario un escenario que, baseado nun ideario anticolonialista, unionista, democrático e popular, demanda inequivocamente unha reflexión e balanzo serios sobre o pasado e o porvir latinoamericanos. Un tempo de balanzos perdido para os desagravios deica agora…

No medio destas diferenzas a respecto do Bicentenario, entrecrúzanse sen dúbida na súa programación intereses políticos e económicos da antiga potencia colonial española, así como dos investidores españois. No que atinxe ao papel da antiga metrópole española na efeméride, pregúntome –como cuestión previa– se a presenza, sempre en chave de beneficios económicos, de empresas españolas no financiamento e comisións das celebracións bicentenarias nalgúns dos países hispanoamericanos non podería hipotecar o protagonismo –e mesmo imposibilitar un posicionamento, con petición de desculpas polos abusos cometidos con motivo do Imperio– que poidese corresponderlle a España.

Abusos dos cales o antepenúltimo acto foi protagonizado polo espectáculo do 2007 dun Rei, dixitado franquistamente e despois empaquetado (ao estilo “o lo tomas o lo dejas”), na Constitución do 1978, mandando calar cun exabrupto un presidente de Venezuela, reelixido democraticamente, cun amplo despregue de observadores internacionais, por terceira vez no 2006, cando este pretende intervir ante as palabras de Zapatero defendendo a un Aznar, avalista do golpismo militar, empresarial e eclesiástico venezolano.

Estamos a facer alusión aquí ao recoñecemento prematuro –co que supón de quebra do principio de Dereito Internacional que prohíbe a intervención nos asuntos internos doutro Estado–, efectuado polo entón presidente Aznar nun comunicado conxunto co presidente Bush, en abril do 2002, do pretendido goberno do golpista Carmona (que durou apenas un día), até entón presidente da organización empresarial venezolana Fedecámaras.

Falando de empresarios, deixaremos no aire unha cuestionante preocupación por canto poidese haber de realidade nos comentarios circulados insistentemente en Venezuela a respecto da connivencia de certas empresas españolas co frustrado golpe militar contra Chávez.

O delegado en Galicia condea a “insubmisión” de Feijóo e advírtelle que “vai pagar”

Feijóo culpa ao Goberno central dos posibles recortes de “servizos públicos” en Galicia

D. L. /AXENCIAS

Non están a ser ben acollidas no Goberno central as sucesivas declaracións do presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, a respecto da necesidade de que a débeda de Galicia co Estado sexa adiada sen que, ata o momento, existise máis contacto directo co Ministerio de Economía que a sesión do Consello de Política Fiscal e Financeira celebrado onte en Madrid.

A ese malestar do Executivo de José Luis Rodríguez Zapatero púxolle onte voz ao seu delegado en Galicia, Antón Louro, que, durante a presentación da actividade do Goberno de España na comunidade en 2009, optou por lembrarlle a Feijóo o marco de xogo financeiro entre as autonomías e a Facenda estatal.

Mentres, nunha conferencia en Santander, o titular da Xunta volvía poñer o acento na necesidade de que os anticipos enviados a Galicia por error non sexan devoltos ata a fin da crise, Louro consideraba “incrible” a actitude do presidente ante un sistema de devolucións que se insire no acordo de financiamento autonómico do verán de 2009 e que a Xunta rematou por asinar.

“Se a Xunta debe, ten que pagalo”, sintetiza o delegado do Goberno, para lembrar que, ante as directrices legais en materia fiscal “non cabe ningunha actitude reticente ou de insubmisión” dende o Goberno galego. Feijóo, insiste Louro, ten que actuar “dentro do ordenamento xurídico”, e por iso asegura confiar en que, finalmente, se situará “dentro da Constitución e do Estatuto”.

Non concorda esta previsión do socialista co manifestado por Feijóo na capital cántabra onde, no marco dun curso de verán sobre as relacións con Portugal da Universidade Menéndez Pelayo, combinaba a súa petición de adiamento cun avance das consecuencias que, ao seu xuízo, tería unha resposta negativa por parte do Goberno central.

Coa vista posta na elaboración dos Orzamentos Xerais do ano 2011, o presidente da Xunta insistiu en que o pagamento debe poder aprazarse ata dez anos –o que suporía unha modificación da lei que rexe o financiamento autonómico– xa que, de ter que “devolver esas contías en cinco anos”, o Goberno galego veríase na obriga de “poñer en risco servizos públicos”, isto é, a pór en marcha un novo recorte social.

Neste escenario, Feijóo retoma as súas críticas ao Executivo central e tamén ao Goberno bipartito da Xunta para asegurar que, se ben existe unha “corresponsabilidade no erro” de incluír nos Orzamentos previsións de ingresos que despois non se produciron, o Estado, di, trata agora de “utilizar” as comunidades autónomas para “rebaixar o seu déficit” por indicación da UE.

Feijóo realizaba estas consideracións ao tempo que, en Madrid, se reunía o Comité Executivo Nacional do PP, a última xuntanza da directiva popular antes das vacacións, presidida por Mariano Rajoy e á que tampouco acudiron os outros dous baróns autonómicos que reclaman adiar a débeda, os presidentes de Murcia e Castela e León.

Fashion